5.5.12

dream on

Απο μικρό παιδί ακούω ''μην τρως βαριά το βράδυ'' !! Και απο πλευράς shape αλλά και ύπνου. Εγώ, λοιπόν σήμερα, Σάββατο 5 Μαϊου, θα καταρρίψω αυτόν τον μύθο. Τον δεύτερο τουλάχιστον !! Καθώς εχθές, Παρασκευή 4 Μαϊου, ύστερα απο την βραδινή μου τσάρκα, καταβρόχθησα ό,τι καταβρόχθησα και γυρνώντας στο σπίτι ''κατέβασα'' και λίγη πίτσα. Κι εκεί που είπα ''υπερβολή ρε Βασίλη, τι την ήθελες τώρα την πίτσα ???'' και σκεφτόμουν τις μελλοντικές ντροπιαστικές παραλιακές στιγμές, με παίρνει ο Μορφέας στην αγκαλιά του και trust me, δεν ήθελα να φύγω. 

23 χρόνια ονειρεύομαι (ξύπνιος) ένα ταξίδι στην Νέα Υόρκη και επιτέλους το έζησα (κοιμισμένος). 

Και ξέρεις, ήταν απ'αυτά τα όνειρα τα super 3D. Μιλάμε οτι την ένιωσα, την περπάτησα, την άγγιξα, την βόλταρα, την φωτογράφισα...την NY !! Και όλως παραδόξως, όλα ξεκίνησαν στην Wall Street όπου ένας παλαβός ήθελε πέσει απο τον 7ο και γω να μαι δίπλα του και να χω φρικάρει. Και να το ζω τόσο έντονα, που να νιώθω τους παλμούς μου να αυξάνονται ωσάν τους ψηφοφόρους της Χρυσής Αυγής. Με τούτα και με κείνα το παλικάρι δεν πήδηξε και ζήσαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα ( ναι ναι, για γκόμενα γίνανε όλα αυτά). Έτσι, μέσα στην χαρά μου που η παρ'ολίγο αυτοκτονία κατέληξε σε γάμο, άνοιξα μια πόρτα εκεί στον 7ο και βρέθηκα σ'ένα συγκλονιστικό roof garden στο Staten Island. Αυτές οι ευκολίες των ονείρων, you know !! Παθαίνω the ultimate κοκομπλοκίτιδα με την θέα και πάνω που ψάχνω να βρω την φωτογραφική, αισθάνομαι μια αιθέρια ύπαρξη με κόκκινο της φωτιάς μαλλί να λέει ''i like your style''. Δεν προλαβαίνω να γυρίσω, μου αρπάζει το χέρι και μου γράφει με μαύρο μαρκαδόρο ''Flo''. 

Αχα, δεν κάνεις λάθος, ήταν η  
Florence + The Machine

Έπειτα απο κανα 30λεπτο όπου συνέρχομαι απο το shock συνειδητοποιώ πως δεν εχω μπαταρία και να σκέφτομαι με πόνο '' Χριστέ μου, δεν θα με πιστέψει κανείς αν τους πω την ιστορία χωρις αποδεικτικά στοιχεία...'', ''...και ο μαρκαδόρος πόσο να κρατήσει ??? Θα φύγει κάποια στιγμή''. Με περίσσεια θλίψη πήρα την τσαντούλα μου και πήρα τον δρόμο για το ξενοδοχείο, γιατί σε αυτό το σημείο θα ήθελα να πω πως αυτή ήταν η πρώτη μου μέρα στην NY, έζησα όλα αυτά και μετά σκέφτηκα να πάω εις το hotel. Μπλεγμένος, λοιπόν, σε κάτι στενοσόκακα σκιαχτικά και ρωτώντας τους πάντες προς τα που πέφτει το ξενοδοχείο ''Άνεργοι Ηθοποιοί'' (μην ρωτάς, δεν έχω ιδέα...), βρίσκω επιτέλους έναν άνθρωπο που ήξερε και εννοείται πως ήταν η μπουγατσατζού της γειτονιάς μου. Long story short, καθ'οδόν για το 5άστερο Hotel ακούω μια σκούπα στο βάθος και κάπου εκεί ήταν που όλα τέλειωσαν. 

Γι'αυτό δως του να καταλάβει το βράδυ και πάνε γι'άλλες πολιτείες..


τώρα μπορεί να φταιγε και το caipirinha,
your call

5 σχόλια:

  1. λατρευω νεα υορκη και ανυπομονω να ξαναπαω

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. εεεεεε καλααα, το ξερα οτι θα πεταχτεις. χαχααχχα το χουμε καταλαβει καταραμενο. εχεις παει στην απολυτη μητροπολη . σιχαμα :P

      xxx

      Διαγραφή
  2. Συγνώμη, δεν ήταν sex dream????...yawnnnnnnn!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. hahahahahahah α εγω δεν βλεπω τετοια ονειρα. δεν ξερω απ αυτα τα πραγματα

      Διαγραφή
    2. Πάει να κοροϊδευόμαστε και μεταξύ μας;

      Διαγραφή

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...