Reuse, no excuse

Ζω γι'αυτά !! Ρίξε με μέσα σε μια αποθήκη με παλιά, άχρηστα πράγματα για να σου τα αξιοποιήσω. Μπορεί το καινούριο, το περιποιημένο και το διπλο αμπαλαρισμένο να έχει άλλη αίγλη, αλλά η ευχαρίστηση να φτιάχνεις κάτι απο το μηδέν ή απο έναν ανέμπνευστο ''καμβά'', για μένα τουλάχιστον φτάνει σε εξωγήινα επίπεδα. Είναι μια διαφορετική ικανοποίηση! Πόσο μάλλον όταν πρόκειται για κάτι χρηστικό ή απλά γα να ομορφύνει τον προσωπικό σου χώρο. Έχω χρησιμοποιήσει δεκάδες πράγματα που θα κατέληγαν στον κάλαθο (και ίσως όχι στον κατάλληλο) όπως ένα κουτί Pringles, που το ''έντυσα'' με το editorial της Annie Leibovitz ''Ain't we got style?'' απο παλιο τευχος του Vanity Fair, και το μετέτρεψα σε ανθοδοχείο, μια ξύλινη κατασκευή απο ουίσκι όπου τοποθέτησα βιβλία, ένα κομμάτι ύφασμα απο την Burberry London Men που χρησιμοποίησα για ένα μικρό ξύλινο κάδρο κ.α. Μηδέν κόστος, μηδέν κόπος, φουλ eco-friendly !! Αρκετά την ''πούλησα'' την λίστα. Πάρε τις πιο έξυπνες ιδέες για να κάνεις το άχρηστο, μέρος της ζωής σου...:

milk cartons | light bulbs | beer bottles |  corks | juice carton | egg  cartons | cd | christmas ornaments | corn flakes | bike 

to sumɯǝɹ up

Εκεί, πάνω αριστερά βλέπεις τι γράφει. 22. Τέρμα τα ψέματα !! Σε λίγες μέρες το τρίπτυχο του καλοκαιριού θα είναι γεγονός. Υπο οποιεσδήποτε συνθήκες, αυτό δεν αλλάζει, είτε δεν έχεις λεφτά, είτε  δεν έχεις άδεια, είτε έχεις αλλεργία στην άμμο. Και αν το καλοσκεφτείς και τα βάλεις κάτω ένα ένα όλα σου τα καλοκαίρια, πολύ πιθανό να δώσεις το ''στέμμα'' στο πιο ανέμελο, λιτό και απλοϊκό σου καλοκαίρι. Αυτό που γέλασες περισσότερο, αυτό που ερωτεύτηκες, αυτό που σου ''εδωσε'' καινούρια πράγματα. Γι'αυτό έχουμε την ultimate list και πρόωρη για να σε φυτιλιάσω !! Και είναι ultimate γιατί είναι mood changing. Ποια στολίδια και ποιες λαμπάδες, εδώ έχουμε το..

Sleep Outside

γιατί με τον ήχο της θάλασσας, το χαδι του αέρα και την μυρωδιά του πεύκου ο ύπνος αποκτά άλλη αξία. Έκρηξη αισθήσεων

Wear White

γιατί  με δυο μπάνια σε κάνει τροπικάνα

Call in ''Sick''

γιατί αν δεν πάθεις τέλη Ιουλίου γαστρεντερίτιδα, πότε θα την πάθεις ?

                                      Have a Picnic

γιατί δεν νοείται να είμαστε απ 'τις πιο ''πράσινες'' χώρες και να κοιτάμε αμέτοχοι τους Άγγλους να κυλιούνται στα πάρκα τους

                                          Make a New Friend

γιατί το τοπίο, το αλκοόλ, η αλμύρα, φέρνει τον κόσμο πιο κοντά και κατα 73,6% τους φέρνει και στο ίδιο κρεβάτι

                                          Read Some Shit

                       γιατί αυτούς τους 3 μήνες απενοχοποιήσαι. Και πού κάνει       μπάνιο η Kim Kardashian θα διαβάσεις και με τη ρουμάνικη μουσική

λαίλαπα θα το κουνήσεις, γεμάτος απέχθεια για τον ευατό σου

Stop Dieting

γιατί δεν θα χάσεις σε ένα μήνα όλα σου τα περιττά κιλά, οπότε own it και άσε τα κουλά

             Open-Air Cinemas

γιατί υπο το φως των αστεριών η Audrey είναι ακαταμάχητη

                    Think Green 

γιατί και τα ρούχα μπορείς να πλύνεις με κρύο νερό και τα λουλούδια σου να ποτίσεις το βράδυ και να ''νηστέψεις'' κανα δυο μέρες απο πλαστικό 

  BestyyCoastyying
γιατί το Crazy for You είναι ένα album που θα συνοδεύει όλα σου τα καλοκαίρια. Και πρέπει..

rendez vous τον Σεπτέμβρη για σκορ

kiss them goodbye

It's the end of an era !! Και δεν μιλώ για τα πολιτικά, παρόλο που ταιριάζει γάντι. Μιλώ για μια εποχή, αυτη της τελευταίας δεκαετίας, οπού τηλεοπτικές σειρές (Lost, House MD, Entourage, Grey's anatomy) έγραψαν ιστορία και ίσως άλλαξαν το τοπίο και σίγουρα τις προσδοκίες όλων μας. Μία μία, ολοκληρώνουν τις πορείες τους και αυτη τη Κυριακή οι  Desperate Housewives, μετά απο 8 χρόνια μας αποχαιρετούν με το 2ωρο series finale. Μια σειρά που έκανε παρελθόν την παραδοσιακά ποδοσφαιρική κυριακάτικη βραδιά, λατρεύτηκε όσο λίγες και κέρδισε κοινό και κριτικούς. Εκατομμύρια τηλεθεατές σε όλο τον κόσμο και δεκάδες βραβεία Emmy, Golden Globe, SAG για τους πρωταγωνιστές και την ίδια τη σειρά, μεταφορές σε αντίστοιχες σειρές της Λατινικής Αμερικής, video games, βιβλία, εξώφυλλα, σκάνδαλα και εκτοξευμένες καριέρες. Όσο γρήγοροι ήταν οι ρυθμοί εκτός τηλεοπτικών σκηνικών άλλο τόσο ήταν και εντός. Φόνοι, τυφώνες, θάνατοι, εγκυμοσύνες, πτωχεύσεις, ασθένειες, καυγάδες, διαζύγια, γάμοι, δικαστήρια. Αύριο, όμως, όλα αυτά θα περάσουνε στην ιστορία και με το happy end που μας ετοίμασε ο Marc Cherry (και όχι με τον μακάβριο ξεριζωμό που είχε στο μυαλό του) θα αποχαιρετήσουμε την πιο όμορφη τηλεοπτική γειτονιά, την Wisteria Lane και τους κατοίκους της που μας κράτησαν υπέροχη συντροφιά ... So long, Ladies !!

via changetheworldnotyoursmile

dream on

Απο μικρό παιδί ακούω ''μην τρως βαριά το βράδυ'' !! Και απο πλευράς shape αλλά και ύπνου. Εγώ, λοιπόν σήμερα, Σάββατο 5 Μαϊου, θα καταρρίψω αυτόν τον μύθο. Τον δεύτερο τουλάχιστον !! Καθώς εχθές, Παρασκευή 4 Μαϊου, ύστερα απο την βραδινή μου τσάρκα, καταβρόχθησα ό,τι καταβρόχθησα και γυρνώντας στο σπίτι ''κατέβασα'' και λίγη πίτσα. Κι εκεί που είπα ''υπερβολή ρε Βασίλη, τι την ήθελες τώρα την πίτσα ???'' και σκεφτόμουν τις μελλοντικές ντροπιαστικές παραλιακές στιγμές, με παίρνει ο Μορφέας στην αγκαλιά του και trust me, δεν ήθελα να φύγω. 

23 χρόνια ονειρεύομαι (ξύπνιος) ένα ταξίδι στην Νέα Υόρκη και επιτέλους το έζησα (κοιμισμένος). 

Και ξέρεις, ήταν απ'αυτά τα όνειρα τα super 3D. Μιλάμε οτι την ένιωσα, την περπάτησα, την άγγιξα, την βόλταρα, την φωτογράφισα...την NY !! Και όλως παραδόξως, όλα ξεκίνησαν στην Wall Street όπου ένας παλαβός ήθελε πέσει απο τον 7ο και γω να μαι δίπλα του και να χω φρικάρει. Και να το ζω τόσο έντονα, που να νιώθω τους παλμούς μου να αυξάνονται ωσάν τους ψηφοφόρους της Χρυσής Αυγής. Με τούτα και με κείνα το παλικάρι δεν πήδηξε και ζήσαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα ( ναι ναι, για γκόμενα γίνανε όλα αυτά). Έτσι, μέσα στην χαρά μου που η παρ'ολίγο αυτοκτονία κατέληξε σε γάμο, άνοιξα μια πόρτα εκεί στον 7ο και βρέθηκα σ'ένα συγκλονιστικό roof garden στο Staten Island. Αυτές οι ευκολίες των ονείρων, you know !! Παθαίνω the ultimate κοκομπλοκίτιδα με την θέα και πάνω που ψάχνω να βρω την φωτογραφική, αισθάνομαι μια αιθέρια ύπαρξη με κόκκινο της φωτιάς μαλλί να λέει ''i like your style''. Δεν προλαβαίνω να γυρίσω, μου αρπάζει το χέρι και μου γράφει με μαύρο μαρκαδόρο ''Flo''. 

Αχα, δεν κάνεις λάθος, ήταν η  

Έπειτα απο κανα 30λεπτο όπου συνέρχομαι απο το shock συνειδητοποιώ πως δεν εχω μπαταρία και να σκέφτομαι με πόνο '' Χριστέ μου, δεν θα με πιστέψει κανείς αν τους πω την ιστορία χωρις αποδεικτικά στοιχεία...'', ''...και ο μαρκαδόρος πόσο να κρατήσει ??? Θα φύγει κάποια στιγμή''. Με περίσσεια θλίψη πήρα την τσαντούλα μου και πήρα τον δρόμο για το ξενοδοχείο, γιατί σε αυτό το σημείο θα ήθελα να πω πως αυτή ήταν η πρώτη μου μέρα στην NY, έζησα όλα αυτά και μετά σκέφτηκα να πάω εις το hotel. Μπλεγμένος, λοιπόν, σε κάτι στενοσόκακα σκιαχτικά και ρωτώντας τους πάντες προς τα που πέφτει το ξενοδοχείο ''Άνεργοι Ηθοποιοί'' (μην ρωτάς, δεν έχω ιδέα...), βρίσκω επιτέλους έναν άνθρωπο που ήξερε και εννοείται πως ήταν η μπουγατσατζού της γειτονιάς μου. Long story short, καθ'οδόν για το 5άστερο Hotel ακούω μια σκούπα στο βάθος και κάπου εκεί ήταν που όλα τέλειωσαν. 

Γι'αυτό δως του να καταλάβει το βράδυ και πάνε γι'άλλες πολιτείες..

τώρα μπορεί να φταιγε και το caipirinha,

your call